کد مطلب:18847 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

فايده مصائب و سختيهايي كه بر انسان وارد مي‎شود در چيست؟

وقتي كه يك موجود در معرض عمل و امتحان قرار مي‎گيرد سير كمالي خودش را طي مي‎كند رشد مي‎كند، پيشرفت مي‎كند؛ نظير كارهاي تمريني است كه ورزشكاران قبل از مسابقه هاي نهايي انجام مي دهند؛ آنچه كه انجام مي‎دهند براي اين نيست كه مربي بفهمد هر كس استعدادش چقدر است؟ براي اين است كه خودشان آماده شوند، براي اين است كه هر چه در استعداد دارند به ظهور بپيوندد. سختيها و شدايدي كه خداوند تبارك و تعالي در دنيا براي انسان پيش مي آورد و بلكه در تعبير قرآن نعمتهايي هم كه در دنيا براي انسان مي‎آورد، براي اين است كه آن استعدادهاي باطني بروز كند، يعني از قوه به فعليت برسد. انسان از نظر روحي، درست حالت يك بچه اي را دارد كه از نظر جسمي در حالي كه تازه به دنيا آمده است استعداد اين را كه يك جوان برومند بشود دارد ولي حالا كه آن را ندارد، بايد تدريجاً رشد كند تا يك جوان برومند بشود. انسان هم از نظر كمالات واقعي و نفساني (يعني آنچه كه در استعداد دارد) اول در يك حد بالقوه است، مي‎تواند باشد، اما حالا كه نيست، از يك طرف به واسطه سختيها و شدايد و از طرف ديگر به واسطه همان نعمتهايي كه به او داده مي‎شود، در معرض يك چنين امتحاني قرار مي‎گيرد تا به حد كمال برسد. «وَ لَنَبْلُوَنَكُمْ بِشَيءٍ مِنَ الْخوفِ وَ الجوعِ وَ نَقصٍ مِنَ الْاَمْوالِ وَ الاَنفُسِ وَ الثَمَراتِ وَ بَشِّرِ الصابِرينَ». بايد اين سختيها پيش بيايد و در زمينه اين سختيهاست كه آن صبرها، مقاومتها، پختگيها، كمالها براي انسان پيدا مي‎شود، آن وقت موضوع اين نويد و بشارت واقع مي‎شود

---

مجموعه آثار شهيد مطهري ج4 - توحيد
شهيد مطهري